ek het nie woorde nie, maar ek moet praat: my situasie is ingewikkeld
so kerf ek maar ‘n fyn lyn tussen vrye vloei en altyd sukkel
hart van ‘n digter met die mond van ‘n stomme man
en die sinne wat wel sin maak is gewoonlik heeltemal onbeplan
en ek voel hoe eet dit my op, soos ‘n drommer in ‘n rolstoel
my ligamente wil dit uitskop, maar ek kan die beats net in my kop voel
stoksielalleen in donker wolke propvol donderstorms
onder in die bodem van ‘n oseaan van ongevormde
woorde, niks help nie, my stembande is uitgeskree
my rympies almal uitgevee, ek leer daai les ‘n duisend keer:
ek’s niks nie, maar dis reg so, hoe vergeet ek dit die heeltyd?
ek’s nie die middel van die planeet nie, miskien lê ek te veel suid
ek kyk New York toe, hoor ‘n stem oor die water kom
dis ‘n stem wat God ken, ‘n suiwer stem wat duidelik praat oor Hom
en ek onthou in ‘n oomblik aan wie die woorde regtig behoort
die Begin en die Voleinder van elke noot, elke woord
vra die Begin
oor die Einde
in die stilte
sien jy
vra die Einde
oor die Begin
in die stilte
sien jy
Sev Statik se verse:
Sev Statik se verse:
we took darkness out the mind when at first we declined
we thought we had the answers for the birth to search out light
and fight every day, went astray, never knew inch by inch we die away
far from the Lord’s voice, you can find me there
always looking over my shoulder, no choice to spare
drowning in my own colourful lies, cover my eyes, feeling alone
desperate times call for cries, broken wings in a perfect world
seeing a way of life, doing it right, we rolling dice
in the second’s time we taking chances, big moves
a sucker for love, we going through some issues
so you can find me, a broken vessel of God
forgiven for every transgression I ever set apart
it’s a testimony for all ugly inside
a beautiful grace with nothing to hide
No comments:
Post a Comment